Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Η επιβολή σωματικής βίας στα παιδιά

Πολλοί γονείς έχουν βρεθεί στο δίλημμα για το πώς και αν πρέπει να τιμωρούν τα παιδιά τους όταν είναι ανυπάκουα. Η αγάπη μας για τα παιδιά μάς κάνει να αναρωτιόμαστε συχνά για τους σωστούς χειρισμούς που πρέπει να ακολουθήσουμε κατά την ανατροφή τους. Σε καμιά περίπτωση δεν θα θέλαμε η ελαστικότητά μας, λόγω της αδυναμίας μας σ’ αυτά, να μας οδηγήσουν στο να μεγαλώσουμε  κακομαθημένα παιδιά που δε δέχονται παρατηρήσεις και που δε συμβιβάζονται με τίποτα λιγότερο από αυτά που επιθυμούν.

Είναι προφανές, πέραν των επιστημονικών ερευνών, ότι τα παιδιά χρειάζονται όρια! Τα παιδιά χωρίς όρια είναι δυστυχισμένα. Σκεφτείτε πόσο θλιμμένα είναι στο τέλος τα παιδιά που κάνουν ό,τι θέλουν, που δεν ακούν ποτέ «όχι» και που τελικά βαριούνται τα πάντα αφού δεν έχουν μάθει να στερούνται, αλλά ούτε να απολαμβάνουν κάποια αγαθά που κερδίζουν με την αξία τους, τον κόπο τους και την καλή τους συμπεριφορά!

Πολλές φορές η αγωνία των γονιών να καλλιεργήσουν σωστές αρχές στα παιδιά τους τους οδηγεί στο να είναι αυστηροί και να καταλήγουν σε πράξεις βίας. Αυτή η μέθοδος έχει ως αποτέλεσμα να ενισχύουν τέτοιες συμπεριφορές ανατρέφοντας επιθετικά και βίαια παιδιά. «Αν θέλεις να κάνεις το παιδί σου βίαιο τότε αυτός είναι ο δρόμος.. Αν θέλεις όμως ένα παιδί συνεργάσιμο, φιλικό, που μπορεί να λύσει τις διαφωνίες του με διάλογο, τότε πρέπει και εσύ να χρησιμοποιήσεις το διάλογο για να χειριστείς τη λάθος συμπεριφορά του.» Το σύστημα στερητικών ποινών και αμοιβών μπορεί να υποστηρίξει αυτή τη μέθοδο και ακολουθείται στο παρακάτω παράδειγμα:
«Πρέπει να τελειώσεις τα μαθήματά σου για να μπορέσεις να δεις την αγαπημένη σου ταινία. Αν δεν τελειώσεις τα μαθήματά σου δεν μπορείς να την δεις».

Είναι ένας δύσκολος αγώνας που χρειάζεται μεγάλη υπομονή και λίγο παραπάνω από το χρόνο σου. Στο τέλος όμως θα διαπιστώσεις ότι έχεις αναθρέψει ένα ξεχωριστό παιδί με σωστές αρχές.
 







Ο δεκάλογος της βίας
  1. Τα παιδιά όπως και οι μεγάλοι έχουν δικαίωμα στην προστασία από κάθε μορφή βίας. Η σωματική τιμωρία είναι μία μορφή βίας.
  2. Το ξύλο, το χαστούκι, το τράβηγμα αυτιού και γενικά η επιβολή σωματικού πόνου είναι μορφές σωματικής τιμωρίας και πλέον δεν επιτρέπονται από τον νόμο (Ν. 3500/06, άρθρο 4).
  3. Κανένα πρόσωπο που έχει στην ευθύνη του ένα παιδί δεν έχει δικαίωμα να του επιβάλλει σωματική τιμωρία.
  4. Οι γονείς έχουν την ευθύνη της διαπαιδαγώγησης των παιδιών τους και οφείλουν να τα μεγαλώνουν χωρίς να χρησιμοποιούν βία σε βάρος τους και να προσβάλλουν την αξιοπρέπειά τους.
  5. Η σωματική τιμωρία θίγει την προσωπικότητα του παιδιού.
  6. Η σωματική τιμωρία δεν είναι αποτελεσματικό μέσο διαπαιδαγώγησης.
  7. Ένα παιδί που μεγαλώνει με ξύλο μαθαίνει να λύνει τα προβλήματά του με βίαιο τρόπο και είναι πιθανό να ασκήσει βία σε άλλους αργότερα.
  8. Η σωματική βία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές μορφές κακοποίησης.
  9. Ο διάλογος και η μη βίαιη διαπαιδαγώγηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να μαθαίνει ένα παιδί τους κανόνες και τα όρια που χρειάζεται στη ζωή του.
  10. Είναι στο χέρι μας να βγάλουμε το ξύλο και τη βία από τη ζωή των παιδιών.

Ο Διευθυντής του Σχολείου





Βιβλιογραφία: ipaideia.gr