Ομιλία της Εκπαιδευτικού του Δημοτικού Σχολείου Βυτίνας Βουβουνίκου Ευφροσύνης:
Σεβαστοί πατέρες,
Σεβαστοί πατέρες,
κύριε αντιδήμαρχε,
εκπρόσωποι του λαού και των υπηρεσιών,
αγαπητοί συνάδελφοι και αγαπητά μας παιδιά
εκπρόσωποι του λαού και των υπηρεσιών,
αγαπητοί συνάδελφοι και αγαπητά μας παιδιά
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα όλοι εδώ για να θυμηθούμε,
να θαυμάσουμε, να τιμήσουμε και αν μπορέσουμε να μιμηθούμε τους ήρωες προγόνους
μας που πολέμησαν στα βουνά της Αλβανίας πριν από 74 χρόνια για να έχουμε εμείς
την ελευθερία μας.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε το Σεπτέμβριο του 1939. Οι Ιταλοί από καιρό προκαλούσαν διάφορα επεισόδια, με αποκορύφωμα τον τορπιλισμό του πολεμικού πλοίου «Έλλη» στις 15 Αυγούστου 1940. Όλα αυτά έδειχναν την απειλή που πλησίαζε στην Ελλάδα. Έτσι το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Ελλάδα, επέδωσε στον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά το τελεσίγραφο με το οποίο ο Μουσολίνι, ο ηγέτης της Ιταλίας, ζητούσε την κατοχή ορισμένων ελληνικών περιοχών. Αν η Ελλάδα δε δεχόταν, τότε θα τις καταλάμβανε με τα όπλα. Κι ήταν ακριβώς αυτή την ιστορική στιγμή που ο Έλληνας πρωθυπουργός απάντησε το «ΟΧΙ», γνωρίζοντας πως μεγαλύτερο αγαθό από το αγαθό της ελευθερίας δεν υπάρχει. Την ίδια απάντηση έδωσαν στην πράξη, όλοι οι Έλληνες μαζί καθώς ξεχύθηκαν στους δρόμους και ζητούσαν όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, να προσφέρει σ’ αυτόν τον πόλεμο.
Και ο αγώνας συνεχίζεται στα βουνά της Πίνδου και στην Αλβανία, με επιτυχίες να σημειώνονται στην Κορυτσά, το Αργυρόκαστρο, τους Αγίους Σαράντα. Ακόμα και γυναίκες ηπειρώτισσες «ξαφνιάσματα της φύσης» ,όπως λέει και το τραγούδι, συμμετείχαν με τη μεταφορά μηνυμάτων, ρούχων, τροφίμων και πυρομαχικών στο μέτωπο.
Βοηθός των Ελλήνων και μια ακόμα γυναικεία μορφή που εμφανιζόταν σε κάθε δύσκολη στιγμή πάνω στα βουνά και τους ενίσχυε στον αγώνα τους. Ήταν η Παναγία, η αγαπημένη μάνα όλων, που σαν μαυροφορεμένη γυναίκα τους σκέπαζε και τους προστάτευε από τον εχθρό, η Αγία Σκέπη που τιμούμε επίσης σήμερα.
Γι αυτό ακόμα και ο ίδιος ο Ντούτσε επισκέπτεται το μέτωπο και διαπιστώνει ότι οι ήρωες τελικά πολεμούν σαν Έλληνες. Όταν ο Μουσολίνι αντιλήφθηκε πως δεν υπήρχε για το στρατό του σωτηρία, ζήτησε τη βοήθεια του σύμμαχού του Χίτλερ. Έτσι τον Απρίλιο του 1941 η ναζιστική Γερμανία επιτίθεται κατά της Ελλάδας. Και στη δεύτερη αυτή εισβολή οι Έλληνες απάντησαν και πάλι «ΟΧΙ». Μόνοι τους αντιμετώπισαν δύο μεγάλες δυνάμεις και λίγες μέρες αργότερα υπέκυψαν με ψηλό και περήφανο μέτωπο. Έτσι άρχισαν τα μαύρα χρόνια της γερμανοϊταλικής κατοχής της Ελλάδας. Για τέσσερα σχεδόν χρόνια οι Έλληνες υπέφεραν από την πείνα, τις στερήσεις αλλά και από τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις. Πολύ σύντομα όμως ξαναβρήκαν τη δύναμη να επαναστατήσουν εναντίον του εισβολέα και να έρθει η πολυπόθητη λευτεριά.
Για να μπορούμε να πηγαίνουμε ελεύθερα σχολείο, για να έχουμε φαγητό να φάμε και σπίτι να μείνουμε, για να έχουμε γερούς τους γονείς μας να μας φροντίζουν, για να μπορούμε να βγαίνουμε στη γειτονιά μας και στην πλατεία και να παίζουμε ελεύθερα, για όλους αυτούς τους λόγους οι παππούδες μας πολέμησαν και έδωσαν τη ζωή τους. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να γνωρίσουμε την ιστορία μας, να αγαπήσουμε τον τόπο μας και να τιμήσουμε με το δικό μας τρόπο τους ήρωές μας. Ας μην ξεχνάμε τη θυσία τους και ας προσπαθήσουμε και μεις, παιδιά, να βοηθήσουμε την Ελλάδα μας όποτε μας χρειάζεται.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος άρχισε το Σεπτέμβριο του 1939. Οι Ιταλοί από καιρό προκαλούσαν διάφορα επεισόδια, με αποκορύφωμα τον τορπιλισμό του πολεμικού πλοίου «Έλλη» στις 15 Αυγούστου 1940. Όλα αυτά έδειχναν την απειλή που πλησίαζε στην Ελλάδα. Έτσι το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Ελλάδα, επέδωσε στον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά το τελεσίγραφο με το οποίο ο Μουσολίνι, ο ηγέτης της Ιταλίας, ζητούσε την κατοχή ορισμένων ελληνικών περιοχών. Αν η Ελλάδα δε δεχόταν, τότε θα τις καταλάμβανε με τα όπλα. Κι ήταν ακριβώς αυτή την ιστορική στιγμή που ο Έλληνας πρωθυπουργός απάντησε το «ΟΧΙ», γνωρίζοντας πως μεγαλύτερο αγαθό από το αγαθό της ελευθερίας δεν υπάρχει. Την ίδια απάντηση έδωσαν στην πράξη, όλοι οι Έλληνες μαζί καθώς ξεχύθηκαν στους δρόμους και ζητούσαν όλοι, ο καθένας με τον τρόπο του, να προσφέρει σ’ αυτόν τον πόλεμο.
Και ο αγώνας συνεχίζεται στα βουνά της Πίνδου και στην Αλβανία, με επιτυχίες να σημειώνονται στην Κορυτσά, το Αργυρόκαστρο, τους Αγίους Σαράντα. Ακόμα και γυναίκες ηπειρώτισσες «ξαφνιάσματα της φύσης» ,όπως λέει και το τραγούδι, συμμετείχαν με τη μεταφορά μηνυμάτων, ρούχων, τροφίμων και πυρομαχικών στο μέτωπο.
Βοηθός των Ελλήνων και μια ακόμα γυναικεία μορφή που εμφανιζόταν σε κάθε δύσκολη στιγμή πάνω στα βουνά και τους ενίσχυε στον αγώνα τους. Ήταν η Παναγία, η αγαπημένη μάνα όλων, που σαν μαυροφορεμένη γυναίκα τους σκέπαζε και τους προστάτευε από τον εχθρό, η Αγία Σκέπη που τιμούμε επίσης σήμερα.
Γι αυτό ακόμα και ο ίδιος ο Ντούτσε επισκέπτεται το μέτωπο και διαπιστώνει ότι οι ήρωες τελικά πολεμούν σαν Έλληνες. Όταν ο Μουσολίνι αντιλήφθηκε πως δεν υπήρχε για το στρατό του σωτηρία, ζήτησε τη βοήθεια του σύμμαχού του Χίτλερ. Έτσι τον Απρίλιο του 1941 η ναζιστική Γερμανία επιτίθεται κατά της Ελλάδας. Και στη δεύτερη αυτή εισβολή οι Έλληνες απάντησαν και πάλι «ΟΧΙ». Μόνοι τους αντιμετώπισαν δύο μεγάλες δυνάμεις και λίγες μέρες αργότερα υπέκυψαν με ψηλό και περήφανο μέτωπο. Έτσι άρχισαν τα μαύρα χρόνια της γερμανοϊταλικής κατοχής της Ελλάδας. Για τέσσερα σχεδόν χρόνια οι Έλληνες υπέφεραν από την πείνα, τις στερήσεις αλλά και από τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις. Πολύ σύντομα όμως ξαναβρήκαν τη δύναμη να επαναστατήσουν εναντίον του εισβολέα και να έρθει η πολυπόθητη λευτεριά.
Για να μπορούμε να πηγαίνουμε ελεύθερα σχολείο, για να έχουμε φαγητό να φάμε και σπίτι να μείνουμε, για να έχουμε γερούς τους γονείς μας να μας φροντίζουν, για να μπορούμε να βγαίνουμε στη γειτονιά μας και στην πλατεία και να παίζουμε ελεύθερα, για όλους αυτούς τους λόγους οι παππούδες μας πολέμησαν και έδωσαν τη ζωή τους. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να γνωρίσουμε την ιστορία μας, να αγαπήσουμε τον τόπο μας και να τιμήσουμε με το δικό μας τρόπο τους ήρωές μας. Ας μην ξεχνάμε τη θυσία τους και ας προσπαθήσουμε και μεις, παιδιά, να βοηθήσουμε την Ελλάδα μας όποτε μας χρειάζεται.
Χρόνια
Πολλά!